یکی از محورهای جدی مباحث قرآن کریم، مؤمن است. لازم به ذکر است که واژه مؤمن طیف وسیعی از ایمان آورندگان اولیه تا انسان کامل را در بر می گیرد.
انسان کامل با عناوین مختلفی مانند مقربین، مخبتین، اولوالالباب، مخلَصین و اولوالعلم مورد توجه قرار گرفته است.
مصداق تام و تمام انسان کامل، پیامبران و معصومان(ع) هستند.
به جز مقام رسالت و امامت، هیچ مانعی برای رسیدن انسان به مقامات معنوی وجود ندارد.
هدف انسان در قرآن، تقرب و نزدیکی به خداوند و اصطلاحا رسیدن به جایگاه انسان کامل( به جز رسالت و امامت) است.
لازمه پاک شدن از آلودگیها، ورود در قلعه مخلَصین یا کسانی است که خداوند آنها را برای خودش خالص گردانیده است. این افراد از دسترس شیطان مصون و محفوظ هستند و قدرت مشاهده قلبی خداوند و در نتیجه قدرت توصیف درست خداوند را دارند. در آیات 160 و 161 سوره صافات چنین آمده ایست:
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
از آن وصف که می آورند خدا منزه است
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
مگر بندگان مخلص خدا
انسان مؤمن کوشش می کند با پاک کردن خود از گناهان بزرگ و کوچک، به سمت انجام اعمال خالصانه حرکت کند و به جایی برسد که خداوند او را لایق ورود در حصار مخلَصین بداند و او را خالص گرداند.
در این مرحله است که انسان به یک عصمت نسبی می رسد.(که البته با عصمت پیامبران و امامان معصوم متفاوت است)
انسان ,خداوند ,مؤمن ,کامل ,انسان کامل منبع
درباره این سایت